-
1 ofiara
\ofiara całopalna Brandopfer ntbezkrwawa \ofiara unblutiges Opfer5) ( osoba poszkodowana)\ofiara wypadku/pożaru Unfall-/Brandopfer nt6) (pot: oferma)7) paść ofiarą czegoś etw +dat zum Opfer fallenzłożyć komuś coś w ofierze jdm etw zum Opfer bringen -
2 poświęcać
I. vt1) ( składać w ofierze)\poświęcać coś komuś jdm etw opfern2) rel weihen3) ( dedykować)\poświęcać coś komuś jdm etw widmenpoświęcić na coś wiele czasu/wysiłku viel Zeit/Kraft einer S. +dat widmen [ lub für etw aufbringen]konferencja była poświęcona planowaniu przestrzennemu die Konferenz befasste sich mit der RaumplanungII. vr1) ( wyrzekać się czegoś)\poświęcać się dla kogoś sich +akk für jdn [auf]opfern -
3 Opfer
См. также в других словарях:
poświęcić — dk VIa, poświęcićcę, poświęcićcisz, poświęcićświęć, poświęcićcił, poświęcićcony poświęcać ndk I, poświęcićam, poświęcićasz, poświęcićają, poświęcićaj, poświęcićał, poświęcićany 1. «oddać, złożyć coś w ofierze; wyrzec się czegoś dla kogoś lub dla… … Słownik języka polskiego
stopa — 1. Być z kimś na jakiejś stopie «być z kimś w jakichś stosunkach»: Antek plótł trzy po trzy, widać było, że jest z tymi pannami na przyjacielskiej stopie. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. Mieć kogoś, coś u swoich stóp a) «podporządkować sobie kogoś lub … Słownik frazeologiczny
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
stopa — ż IV, CMs. stopapie; lm D. stóp 1. «u człowieka i większości ssaków: najniższa część nogi, opierająca się na ziemi przy staniu i chodzeniu, przystosowana do dźwigania ciężaru ciała; także odcinek odnóży owadów» Drobna, długa, krótka, kształtna,… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
ofiarowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. rzad. dk Ib, ofiarowywaćowuję, ofiarowywaćowuje, ofiarowywaćany {{/stl 8}}– ofiarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, ofiarowywaćruję, ofiarowywaćruje, ofiarowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… … Słownik języka polskiego
poświęcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poświęcaćam, poświęcaća, poświęcaćają, poświęcaćany {{/stl 8}}– poświęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poświęcaćcę, poświęcaćci, poświęcaćświęć, poświęcaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poświęcać się – poświęcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddawać, składać siebie w ofierze, podporządkowywać się komuś lub czemuś, czynić coś z całkowitym oddaniem, z samozaparciem; ofiarować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poświęciła się dla … Langenscheidt Polski wyjaśnień